KİTAP
MÜZİK
ATÖLYEHerşey Sende Kaldı!
Gülay Morgül
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 7 yorum · 1547 okunma
Herşey Sende Kaldı!
deli bir gürültünün sessizliğinde demleniyor gece
esaret diz boyu yalnızlığımda hangi dumanlı geceden pervasızca düştün ki dizelere arsız duygularımın yüzü mahcup uzun mesafeli uçuşlarda hesaplanır sevda! salıverilemeyen duygular beslenir limanda arkadan el bile sallayamaz umutlar omuzlar yerçekimine yenik ay doğmaz geceye yıldızlar birbirinden habersiz neden eksilir ki hayatımda onca anılar her şey seninle mi kalır ki acılar zamansız! yanında yokluğunu masaya yatırır en iyi ameliyat yöntemini tartışır umutlar! hayatın azgın sularına kaptırdığım düşler /tedirgin yarınsız bir sevdanın köhne umutlarına sarılmış gönlüm /talan düşmez oldu dilimden…adına sayıklanan sevdan! ağzıma kumlar dolunca anladım /serap olduğunu sensizlik /yüreğimi yalnızlaştırarak geliyor yine üzerime rötar yapmış mutlulukları tüketiyordu zaman bu kasvet taşınamayacak kadar ağır yarım kalan bir düş kadar acıklıdır sevda mahcubiyetin dar geldiği /unutulmuş zindanda dipsiz bir kuyuydun yar! düşemediğim! nesin? kimsin? yüreğimin neresindesin? titriyordu umutlarım bir ışık huzmesinde kaybolmuştu gençliğim yokluğundaki soğuk muydu bilmem(!) umutlarımı bulabildiği ilk sıcak yere sığınmaya iten? bulunan sevgi miydi? zamanın derinliklerinden çok uzun bir yoldan dönüyordu acılarım gizli krallığımda geziniyordu yokluğun mutluluğa adanmış sevgiler /yitik sevdayla pazarlığım vardı oysa yüreğim çivilenince hasrete buruşmuş bir ömürde /ertelenmiş sözler kaldı umutlarım bir güvercin kanadında kırık sözcüklerin ucuna yükledim duyguları ki düşenler! sessiz harfleriydi yüreğimin! bir konuşsam neler dökülecek! kirpiklerimde düşmeye hazır damlalar bir türlü kalkışmıyor intihara kaç yara bandı kapatır ki bu sevgisizliği kaç aşk bastırır ki! kurak düşlere bir sağanak gibi cüzdana sıkışmış birkaç bozukluk değildi aşk! zaten sığabildiğin değil midir bir avuç toprak! güneşle kaybolan bir kabus mudur! yaşadığım hangi mevsim dönüşüydü /yaralarımdan şiir yaptığım hüzün ki çok şiddetli aşkın yansımasıydı bende her yok oluşunda / tıka basa mideme indiriyordum yeter artık /doydum! bir bahar geçti gözlerinden yoğun bir sessizlik yuttu her şeyi! … kısacası özledim seni sevmeyi…! GM |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Herşey Sende Kaldı! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
poseidon
17 Eylül 2006 Pazar 22:37:06
Bu şiir mutlaka istediği yere varacaktır. Buna inanıyorum. Yalnız, uzun şiirler zor şiirlerdir. Okurun, sonuna geldiğinde başını unutması her zaman için ciddi bir risktir.
Şiirde yazılmayanlar da en az yazılanlar kadar önemlidir diye düşünüyorum. Böyle bir şiiri yazabilen şair ne demek istediğimi anlayacaktır.
Yüreğine sağlık :)
Şiirde yazılmayanlar da en az yazılanlar kadar önemlidir diye düşünüyorum. Böyle bir şiiri yazabilen şair ne demek istediğimi anlayacaktır.
Yüreğine sağlık :)
ruyabahcesi
17 Eylül 2006 Pazar 19:08:45
Belli usta işi... Öyle böyle değil,hakikaten yürek işi...
Emeğine,yüreğine sağlık...
Hoşgeldiniz...
Kutluyorum...
Saygılar...
M.Ali
Emeğine,yüreğine sağlık...
Hoşgeldiniz...
Kutluyorum...
Saygılar...
M.Ali
Levent Saral
17 Eylül 2006 Pazar 18:27:12
Aslında bu şiiri birçok kez okudum../ ve tekrar bir anıyı hatırlar gibi yad etmiştim dün gece..
sonra eski bir dostun yıllar sonra adresini bulmuşluğun verdiği sevinçle kapısını tıkladım.Heyecanlıydım../ heyecanımın ayaklarıma verdiği titreme soğuk bir kış sabahında azıcık ısınmak için çocukluğumda sığındığım annemin kucağındaki halim gibiydi.
olanca halimle masum ve biraz şımarık!
Kapı açılmadı./ başımı yana eğerek buğulu camdan içeriye baktım.Sonra tekrar çaldım, tekrar ve tekrar.
galiba kimse yok değil, kimse(!)../ var!
mor bir alevin kollarında savunmasız yalnızlıklarla, bir çift deniz gözün kesiştiği noktataydım.
İlk kez gözyaşının yandığını görüyordum../ fitili ateşli bir şınanayın isten kararan yüzü açtı kapıyı!
ama geç kaldı../ donmuştum!
bir merhaba sesi geliyor kangren yanıma../ buğulu bir simanın gerdanındaki kolyeyi görüyorum../ düş(!) düşüyorum!../ düşünemiyorum
Oysa benim olmalı, olmalı bir yerlerde unuttuğum aklım!../ ellerim olmalı../ parmaklarım titrese de../ gözlerim tutmalı(!) avuçlarındaki çizgilerde kanat çırpan beyaz bir düşü.!../ yutmalı gözlerim anlık gelen, kaçan, dönen,kıvranan kelimelerin eski bir tuvale düşmüş gölgesini.
ve sonra../ ve daha sonra../ anlamalıyım
ki anlamsız sorgularımdan uzak../ yani bakarken bir çift göze (!) aynada!../ uzaklarda sevdanın yaşamayacağını../ bir gün doğuyorsa güneş,akşam batacağını.../ anlamalıyım.
garip bir tutsaklı var, çok garip bir yanaşma bu!..iki sayfanın aynı olduğu bir romana hayretle bakar gibi.!
belki şiir sudur ha
belki yüzümüze asla sürmek istemediğimizdir
öylece kaçtığımız ama bizi kovalamasını istediğimizdir.
belki öyledir../ yaşamanın, yaşamak istemenin ve hak etmenin bir ödülüdür
Yorgunum dediğimizde en olmadık zamanlarda gelendir.Veya ayaz gecelerdeki özlemin üşümüş, titrek dudaklarına kondurulmuş bir busedir.
evet acıdır özlemek (!) ki kavuşma isteğidir aslında ve hiçbir tren yolcusuz değildir (!) her gidişin bir dönüşü varsa eğer koca vagonlu yüreğiyle bir tren duracaktır beklediğin durakta..
sakın kaçırma(!) tek tren, tek bilet
ve kaybedişin şiiri olmaz.
...işte böyle GÜLAY, HOŞGELDİN..vallahi ne yazdım, ne hatalar yaptım bilmiyorum.Dönüp de okumayacağım.Bazen dönmemek en iyisidir belki.Sevgilerimle / yüreğini hep hoş tut yangınlarında.
sonra eski bir dostun yıllar sonra adresini bulmuşluğun verdiği sevinçle kapısını tıkladım.Heyecanlıydım../ heyecanımın ayaklarıma verdiği titreme soğuk bir kış sabahında azıcık ısınmak için çocukluğumda sığındığım annemin kucağındaki halim gibiydi.
olanca halimle masum ve biraz şımarık!
Kapı açılmadı./ başımı yana eğerek buğulu camdan içeriye baktım.Sonra tekrar çaldım, tekrar ve tekrar.
galiba kimse yok değil, kimse(!)../ var!
mor bir alevin kollarında savunmasız yalnızlıklarla, bir çift deniz gözün kesiştiği noktataydım.
İlk kez gözyaşının yandığını görüyordum../ fitili ateşli bir şınanayın isten kararan yüzü açtı kapıyı!
ama geç kaldı../ donmuştum!
bir merhaba sesi geliyor kangren yanıma../ buğulu bir simanın gerdanındaki kolyeyi görüyorum../ düş(!) düşüyorum!../ düşünemiyorum
Oysa benim olmalı, olmalı bir yerlerde unuttuğum aklım!../ ellerim olmalı../ parmaklarım titrese de../ gözlerim tutmalı(!) avuçlarındaki çizgilerde kanat çırpan beyaz bir düşü.!../ yutmalı gözlerim anlık gelen, kaçan, dönen,kıvranan kelimelerin eski bir tuvale düşmüş gölgesini.
ve sonra../ ve daha sonra../ anlamalıyım
ki anlamsız sorgularımdan uzak../ yani bakarken bir çift göze (!) aynada!../ uzaklarda sevdanın yaşamayacağını../ bir gün doğuyorsa güneş,akşam batacağını.../ anlamalıyım.
garip bir tutsaklı var, çok garip bir yanaşma bu!..iki sayfanın aynı olduğu bir romana hayretle bakar gibi.!
belki şiir sudur ha
belki yüzümüze asla sürmek istemediğimizdir
öylece kaçtığımız ama bizi kovalamasını istediğimizdir.
belki öyledir../ yaşamanın, yaşamak istemenin ve hak etmenin bir ödülüdür
Yorgunum dediğimizde en olmadık zamanlarda gelendir.Veya ayaz gecelerdeki özlemin üşümüş, titrek dudaklarına kondurulmuş bir busedir.
evet acıdır özlemek (!) ki kavuşma isteğidir aslında ve hiçbir tren yolcusuz değildir (!) her gidişin bir dönüşü varsa eğer koca vagonlu yüreğiyle bir tren duracaktır beklediğin durakta..
sakın kaçırma(!) tek tren, tek bilet
ve kaybedişin şiiri olmaz.
...işte böyle GÜLAY, HOŞGELDİN..vallahi ne yazdım, ne hatalar yaptım bilmiyorum.Dönüp de okumayacağım.Bazen dönmemek en iyisidir belki.Sevgilerimle / yüreğini hep hoş tut yangınlarında.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 17.9.2006 18:10:18
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1547
Yorum
: 7 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Veya, dizelere merdiven gibi tek tek basmalı, yükselmeli..
Değer..