6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1285
Okunma

Gecesi intihar kokan şehirde,
Sevdiğim her kadını dul bırakıyordu
Satır arası ölmüşlüğüm..
Nemli nefesini çekip alınca üzerimden Tanrı
Üşüyordum..
Kaçıyordum, uzaktan beni çağıran şehirlere
Tüm ölmüşlüğümle..
Büyüyordu matem geride
Bense, ufalıyordum içimde
Kendimden kendime..
En çok sana yakışıyordu ağlamak
Dulun matemiyle..
Oysa bilmiyordun,
Tanrı namlu gibi dayıyordu hayalini suretime
Senden kaçıp sana geliyordum
Sırtıma yüklediğim cesedimle..
Şehirler mi..
Onlar baştan sona düzmece..