Hasretler gönülde kavrulmuş yağlar.
Selamı kestiler küsmüşmü dağlar.
Umutsuz hayaller faydamı sağlar.
Irmak gibi akıp çağladın gönül.

Düzeni bozulmuş kötüdür devir.
İmandan ilacın değildir revir.
Dostoğru yüzünü meylaya çevir.
Geçmişi anmayı sağladın gönül.

Adalet içinde kurulmuş tahtın.
Dünyaya örnektir ne güzel bahtın.
Gönlünde çağlayıp yeşeren şahtın.
Devran dişlisini yağladın gönül.

Kim demiş sevenler göçüpte öldü.
Gerçeği arayan susamış çöldü.
Bizleri kaderin cilvesi böldü.
Kendine sıkıca bağladın gönül.

Anaya kalkarmı müminin kolu.
Göğsümüz imanla beslenmiş dolu.
Doğruya yönelen sapmazmış yolu.
Yaralı yüreği dağladın gönül.

Haramdan uzaklık olmalı ilkin.
Kafanda dolaşır kurnazlık tilkin.
Kendine gelipte Selo da silkin.
Gece gündüz sende ağladın gönül.