ağaca neşe katan ey yeşil yaprak,
yağmıyor diye yağmurlara mı kırıldın?
yoksa her bahar yeşerdiğin dallardan mı sıkıldın?

neydi senin yüzünü gölgeye çeviren?
doğana hayran değil mi şu evren?
yoksa su ikramı yaptığın kuşlara mı bu öfken?

bahar ismini seninle duyurmaya çalışırken,
her canlıya geldiğinin haberini seninle verirken,
adeta tabiata fotosentezinle nefes verirken,
seni hafife alan güneşe mi suskunluğun?

sonbaharda bakışları yaşartan sen değil misin?
baharda gönüllere aşk kıvılcımları bırakan?
yılda birkez gelen şu baharda bırak da insanlar gülsün,
rüzgar yeniden canlansın,
çiçekler açsın,
nasıl ki sonbaharda bize sonu yaşatırken,
şu baharında da doğmayı yaşat,
yeniden tüm insanlığı yeşilinin altında topla,
insan olduğumuzu ve aynı ortak hayatı paylaştığımızı
bize hatırlat,
gagsını sana uzatmış şu kuşlara bir damla su ikram et.

Asım YAMAN