4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1124
Okunma
Gövdem bomboş moloz yığını
Edebi yete göç mü var… Sancı eşliğinde
Yıkmışım yüzyılımda gönül bağımı
Ağlıyor çocuk maddenin beşiğinde.
Buzul oldum erimeye yüz tutmuş
Yıktım kumdan tüm kalelerimi
Köşeleri mumdan adamlar tutmuş
Eriğinde… Ateş merdaneleri.
Korkum düş sanığı, eşkâlin pençesinde
Ruhum bedenimden kopuk, halsiz
Kaynıyor ömrüm, ateşin tenceresinde
Bir adam gördüm... kalpsiz.
Cevap Yaz