Gecenin ağlayan yüzünü
Gördün mü hiç
Görüpte vefasızlığına
Buldun mu suç
Gördün mü hiç
Karanlığın ihanetini
Aydınlığı özledin mi hiç
O üryan ayak seslerin
Yağmur damlalarını
Çiğnedi mi inatla
Sabırsız hıçkırıklarından
Bir bahar bayramında
Aldın mı öç

Seni hiç kucakladı mı
Afacan rüzgarlar
Mahsun yalnızlıkların içinde
Yürüdünmü sessizliğe
Suskunluğu
Kana kana içerek

Sen hiç yudum yudum
Yaşadın mı tükenişi
Ayrılığın kara gözlerinde
İstanbulun en çılgın meyhanelerine sığınıp
Öksüz bir güvercin masumiyetiyle
Bir keskin bıçak gibi
Kesip geçtimi
Anıların
Alazlayıp mazinin
Sokak fenerlerini
Soğuk kaldırımların serkeşliğinde

Bir ağıta dönmü mü hayatın
Gam girdaplarında
İnim inim inleyip
Sahipsiz aşkların
Yetim öldüren acılarında
Sınavlardan geçtin mi hiç
Geç dersin geç bunları
Sen yeni bir kader seç

Gerçekler geçilmiyor ey yar
Bir kalemde silinip herşey
Yeni bir kader seçilmiyor
Sahi
Değirmen taşı gibi
Yalpaladı mı gerçeklerin
Un ufak öğüttü mü
Kader seni
Zamanın yontusunda

Dur artık
Durda bak Allah aşkına
Geride
Yok oluştan başka ne kaldı?
Ne kaldı?