Beklediğin misafir geldi işte,
Siyah örtüler serdi şehrin üstüne,
Kalabalıklar çekildi kuytu yerlerine,
Korkulu bir sessizliğe bürünmüş,
Mezarlığı andırırken sokaklar,
İçinde ızdırap, dert, tasa, aşk ne varsa,
Alır götürür gece,

Hoştur geceler insanı içine çeker,
Karanlıklarla beraber mavi, yeşil, beyaz,
Perdeler gerisinde yanar lambalar.
Binlerce yıldız gökten yere iner,
Zaman gece yarısını geçince bütün sihir bozulur,
Lambalar bir bir söner,

Karanlık gecenin gözleridir artık,
Her yeri görür her yere iner her yere dalar.
Gece ruhundan akisler taşır.
Karanlık ruhunun gözleri olur.
Alır götürür ruhunu maziye,
Zaman içinde mekanlara, yaşanmamış hislere,

Gönlüne gafilce saplanır bir sızı ansızın,
Başını koyduğunda yastığa uyumaya nazır,
Düşünceler bir akrep gibi çıkar yuvasından,
Ve sokmaya başlar ruhunu nokta nokta,

Uyku düşmandır düşünceye,
Düşünce sorguya çeker ruhu,
Uyku izin vermez ruhun cevaplarına,
Yumduğunda göz kapaklarını işte bitmiştir gece….

Hamdi Güngör