Hayatı elimin tersiyle durduruyorum
Şimdilerde..

Geçip gitmesine izin vermiyorum zamanın,
Giderken beni de alıp götürmesine..

Eskiden sensiz geçen dakikalarımı sayardım
Ama çok birikti sensiz geçen zamanım
Aradan yüzyıllar geçince de sayamadım..

Sayacak birşeyim olmayınca
Sayılmayan birşeyler arıyorum şimdilerde..
Çoğalan,
Kocaman olan,
Ama sayılmayan...

Aşk gibi,
Hasret gibi..

Ve bilinmeyen,
Bilinmesi mümkün olmayan..

Sen gibi,
Kader gibi,
Nerde olduğun gibi..

Hak ettiysem bu ayrılığı,
Bütün bu olanları,
Aslında boşuna bir çırpınış benimkisi..

Ya da bazı şeyleri bitiremediğimin
Ta kendisi..

Bazen mutlu olmanı dileyeceğim geliyor,
Ama bu teslimiyet,
Bu sensizliğe kendimi salıveriş,
Bu seni boşverivermişlik
Yakışmıyor bana..

Sen mutlu ol!
Ol ama,
Gölgelensin o mutluluğun
İçini kemiren bir pişmanlıkla..

Geçtiğin her karanlık sokakta,
Korkmamak için adımı ıslıkla..

Aslında boşuna yazıyorum ben bu şiiri..

Beni en iyi,
Yanımda sen olmadığın bir zaman izleseydin
Anlardın..

Gör bak,
Nasıl kıvranıyordum aşkın uğruna..
Nasıl siliyordum gözyaşlarımı
Ceketimin kollarına..

Çocuklar gibi,
Deliler gibi ağlıyordum..
Tüm deli çocuklar gibi
Bana alınmayacak,
Verilmeyecek o şey için
Tepiniyordum..
Çocuklar gibi,
Deliler gibi ağlıyordum.
Tüm deli çocuklar gibi...

Ama hepsi geçmişteydi
İnan bana..

Hayatı elimin tersiyle
Durduruyorum şimdilerde..

Geçip gitmesine izin vermiyorum zamanın
Giderken beni de alıp götürmesine..

Bak,

Dudaklarımda bir gülümseyişin izi var hala..
Artık ne zaman gülümsmişsem son defa?

Durmadı akan sularım,
Zaman durmadı hala..

Adını koyamadığım bir ümit çarptırıyor yüreğimi..

Bak,
Adın acıtmıyor artık içimi..

Yok,
Ben kandırmıyorum yine kendimi..

İnan bana bunlar bir toparlanışın,
Sessiz sedasız bir dirilişin dizeleri...