Ölümcül yalnızlığın anaforundan,
Ne kurtarabilir beni ölümden öte...
Bütün umutlarımın tükenişe durduğu
Bir yaşamın evresimidir güz, bilemem ki?
Öyleyse gözlerin aydın ola ağ yar.
Ben ki, vaasiyet mevsiminin eşiğindeyim şimdi...

Yaşamın sürmesi umudun var olduğunu gösterse yine,
Sonuna konulacak üç noktadır bitmeyen acı senfoni,
Eğreti umutların dalgalarıyla
Beni son güzün, son saatlerine taşyan kimdi?
De bana ağ yar
Zamanımı bekleyişlerde çalan kim
Hangi zaman hırsızıydı?

Umudun ve sevdanın incecik tuvaline,
Yok oluşun resmini çizen, bir mevsim miydi son güz?
Öyleyse gözlerin aydın ola ağ yar.
Uzatmalı saatlerin en son anlarında
Ve şimdi, vasiyet mevsiminin eşiğindeyim..

Vasiyetimdir!
Son sözlerimdir sana, en son sözlerim.
Önce, abdest almak istiyorum gözyaşlarımdan.
Sonra! sonra, sen kokan elbiselerimin üzerinde
iki rekat namaz kılmak ve dua etmek istiyorum,
Vasiyetime tanık, Tanrı’nın huzurunda...
Dönüp senden yana da dua etmek istiyorum.
Senin için, ömrünün uzun olması için...
Benim gibi, daha nicelerini öldürmen için...
Ve bir sevilenin elinden, öldüğüme şükür için...

Dualarımın arasında
Uzun uzun ve için için ağlamak...
Sonra, yaftamı boynuma assınlar istiyorum.
Suç, suçtur
İki sözcükle yazsınlar
’SUÇU SEVMEK! ! ! ’ ti desinler
Herkesin görmesiini, duymasını istiyorum.

Ah. can içre.. can!
Göz görüp yürek sevdiyse neyleyim.
Neyleyim, güpegündüz kaybetmişsem
Seni sevmekten bütün yollarımı...
Senin hiç mi suçun-sudurun yok?

Kimseler yanlış anlamasın,
Bağışlanmak değildir muradım.
Eğer sevmek idamlık bir suç ise,
Kuşkusuz cezamı çekmek istiyorum.

Durmayıp çıkarsınlar beni idam sehpasına
Saçından uganlara bağlasınlar
Kaşlarının darağacına assınlar beni
Sallanmalıyım saçlarının urganında
Son soluğumun titrekliğine ve kuşluk vaktine değin...

Bir kırmızı gül bırak kalbimin üstüne.
Ve çekip alsınlar yüreğimden seni...
Utansınlar böylece öldüğümü görenler.
Sen de, sen de utan ağ yar, severken öldürülüşümden...

Vasiyetimdir!
Gözlerinden bir yağmur çiselesin cesedimin üstüne,
Islanayım.
Yaşarken hiç ıslanmayan, gözlerinin yağmurunda sırılsıklam...
Gömsünler beni, gömsünler bir dolunay akşamında.
Mutluluğum olan, gözlerinin derinliklerine gömsünler.
Gözlerini örtsünler üzerime, toprak yerine...
Vasiyet mevsiminin eşiğinde,
hayatımın tuvali olan, gözlerin mezarım olsun
Vasiyet mevsiminin eşiğindeyim

Neyi alsam, her şey yine burda kalıyor
Sen burda kalıyorsun, kalbim burda kalıyor
Ben gidiyorum ey sevgili, sonsuz bir yolculuk bu
Göremeyeceğim boyun büküşlerin burda kalıyor

KÖMEN