ben seninle arttırırken kendimi
kimbilir nerede eksiltirsin bedenini ?


kararmış içim aklanır senle
olmayışın yeter arsızca kirlenmeye


ezik yüreğimi bırakırım kuytu ellerine
akmadın kirpiklerimden bir kere bile
yakarım kendimi de yine sana kıyamam
varsın olsun hep ben olayım kanayan


boğulsamda yine de sesim çıkmaz ki sana
dağlarım bu yarayı suskunluğumla


kanserleşmiş duygular iniyorken özüme
dalmıyor bu gözlerim yine de başka aleme
bırakırım canımı sensiz kaldığım ilk yerde
kurban ettim tüm iyi dileklerimi
aldığım her nefese
kıyamadığım anla
hapissin bu yürekte


müebbet olsun cezam
razıyım gündüzsüz gecelere
içimdeki seni bölemezken hecelere
bölünmüşlüklerim birleşir sende


tamamlanır kimliğim
sensiz olmasın bu ömür
Mevlam’dan dilediğim


yalnız sensin tek temasla
ruhumu apansız göklere yükselttiğim
ve sen mahşere değin
istisnasız tek gerçeğim