3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2771
Okunma

Gül bahçem, bülbüller konmaz oldu
Kanat çırpmalara döküldü yalnızlığı
Gün batımı, pencerendeki uzak çevren.
Üşürsen, derdim ne çok
Saçlarını savurma yele, kirpiklerinin ipeğini
Özlemlerimi çoğaltma, elleri kınalı gelin.
Düş denizlerini kirletip durdunuz
Gelincikli baharları, tarla kuşunun sevincini
Geçip gitti kasaba panayırları
Azaldı şimdi atlıkarıncalar
Çocuk kalbimizdeki dönme dolap
Bir tel cambazının yorgun güncesi.
Yazgınmış o kırık saz, baldıranlı nice serüven
Çoban yıldızının göz kırpması gecikmiş akşamsefasına
Kıyıda, batık bir sandal, öylece yaşlanıp durur
Ömrüm gibi, ömrüm gibi, uçup gitmiş kokusu sevgilinin...
Nuri Dağdelen/İzmir
Özdere-İzmir
25.5 2007
5.0
100% (2)