Yirmibeş temmuz bindokuzyüz doksan yedi
Çorlu 5.Kolordu
Tenim burada ayaklarım yere basıyor görüyorsun ya
Ve ruhum
Ve gönlüm
Kaptırmış gidiyorum doludizgin
Çorlu da temmuz ayında…

Bir film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden hayatım
Anam
Babam
Emmim dayım
Bacım gardaşım
Eşim
Arkadaşlarım
Memleket özlemim
İnan
Hepsini özledim…

Hani herkes uykudayken
‘uykudan hayırlı olan’a çağrıldığımız an
Uzun kış gecelerinde atılan nutuklar
Yıkılan putlar gelip geçen duygular
Aziz arkadaşlar
Üstad-ı azamlar
Börekçi Şevket ustadan kahvaltılar
Kapalıçarşı’da atılan voltalar
Hepsinden öte
Günlerden herhangi bir Cuma
Yani bir bayram günü
Tebrikler tekbirler kucaklaşmalar
Mahşerin gölgesi kalabalıklar
Ve ölümsüz sada/vakit ayarı
Ne ala…

Dağ/ yeşil/sivil ve özlem
Ne kadar da iç-içe.
Ve bursa
Ne kadar da uyumlu.
Ah bursa…