33
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2109
Okunma
Her muhafazakar aile çocuklarını gurbete özellikle okula gönderip,ilk geri dönüşlerinde çok farklılıklar değişikliklerle döndüklerini gördüklerinde.eyvah çocuğumu bütün bütün kaybediyor muyum tereddüdüne kapılıp telaş eder.. Bu tereddüdü şiirleştirmek istedim.
Benim de dört yıl önce kısa bir süre için böyle bir endişem tereddüdüm oldu,fakat kısa ,çok kısa sürdü,kendisini toparladı,gönderdiğimden daha iyi bir hale geldi,hatta bize yük olmamak için yakın bir zamana kadar radyoda proğram yapıyordu ,şimdi de bir bilgisayar şirketinde çalışıyor son sınıf öğrencisi.
Bu değişimin bu gelip geçici bu özentinin sebepleriyle ilgili, Edebiyat Defterimize katılan oğlumun yorumunu bekliyorum.
Burnumda tütensin, canımda cansın
Geldim babam dedin,sevinemedim
Seni yad edenin ocağı yansın
Bir hançer yedim ki devinemedim
Her an üzerinde titrer dururdum
Bir başın ağrısa, yanar kururdum
Ne azarlar ne de fiske vururdum
Zaman kahpe çıktı, güvenemedim
Nice ümitlerle gurbete saldım
Nice güzel hayal,hülyaya daldım
Şaşırdım haline ve bakakaldım
Ağlayıp hıçkırıp dövünemedim
Dediler gençlik bu düzelir yine
Döner bak aslına, örf adet dine
İçimde kor ateş yanar bu sine
Hiçbir teselliyle avunamadım
Oğlum diye yine öpüp sarıldım
Ne hiç belli ettim, ne de darıldım
İçin için parçalandım kırıldım
Hiçbir tarafını savunamadım
Ömrümün meyvesi, tek ahım oydu
Yad hallerde görmek bana çok koydu
Bu nasıl asalet, bu nasıl soydu
Bakıp yarınlara güvenemedim