Günaydın Aylin nerden böyle,
Arştan mı geliyosun?
Beni ne çabuk unuttun
Azat mı ettin beni Aylin?

Çoktandır seni arıyodum
Arasat’a mı gittin güzelim
Hani buluştuğumuz bir yer vardı
Gelmeyen sen oldun Aylin

İkinci buluşmamız olacaktı
Bu yeşil çamlıkda
Sırtımı abadım
Bu yalnız ağaçlara

Güneşin batışını bekleyemedim
Sen olmayınca
Yıkıldım patladım
Yanar dağ gibi Aylin

Şimdi bensiz kurduğun
Hayatta mutlumusun?
Sende kalan bir dikili
Ağacım vardı oda kurudu

Bir kuruyan ağaç değil
Sana olan sevgimdir
Gelecek de başka umudum yoktu
Tek sendin Aylin

Eskiden olsa tartışırdık
Sonra yine barışırdık
Seni bu kadar değiştiren nedir?
Bahadır mısın?

Köyden gidince şehirlimi oldun
Hatırlamadın mı beni Aylin
Senin yokluğuna dayanamadım
Verdim kendimi meyhanelere

Kendine yeni bir oyuncakmı buldun
Masallarda değilsin
Oyuncaklar ülkesinde hiç değilsin
Kendini perimi zannettin

Yoksa hori mi zannettin
Neden yüzüme bakmıyosun
Sırtını bana dönme Aylin
İstasyonda seni bekledim
Gelmeyince biletleri yırttım
Hani buradan kaçıp gidecektik
Unuttun mu beni
Düğünümüz arafatta olacaktı

Mutluluktan semahta yaşayacaktık
Hiç ölmeyecektik Aylin
Sen gidince yıldızlar kaydı
Umutlarım tükendi

Dünyadan hiç bir beklentim kalmadı
Kapattım göz pınarımı
Ağlamaya son verdim
Kalbimi söküp atmıştım

Artık sevmeyecektim Aylin
Tekrar neden döndün
Yoksa Azrail misin?
Zaten ölüden farkım yok

Kapatmışım kapımı
Son verdim sevmeye
İnan artık gülmem
İnancın yokmu?

Ataistmisin?
Allahtan korkmuyormusun?
Çok bedbin olmuşsun
Aslında cellattan farkım yok

Bütün fotoğraflarını yırttım
Seni unutmak için
Şehirden kasabaya indim
Yine hayalini gördüm

Bir kabus oldun hayatımda
Ölmekden başka kurtuluşum yoktu
İnan yoktu Aylin…