13
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1767
Okunma
BU ŞİİRİMDE KİMSEYİ KIRMAK DEĞİLDİR NİYETİM ÖZELLİKLE GÖRME ÖZÜRLÜ BİR DOSTUM SEBEBİ İLE BU ŞİİRİ YAZMAK İSTEDİM ONLARA HAYRAN OLMAMAK ELDE DEĞİL...
Ellerimi tuttu birden,
Çok korktum aniden
Önce şaşa kaldım
Sonra nedenini anladım.
Onun dünyası bambaşka
Yüreği aydınlık,
Benim yüreğim karanlık
Dünyam dar ve zor,
Tabiattaki renkleri göremesede,
Yüreğiyle görüyor belkide
Ben gözlerimle bakıyorum
Oysa hissleriyle.
Kapılar kapanmış hep yüzlerine,
Yaşamışlar acıyı doyasıya.
Sorsan hikayelerini öykülerini
Bitiremezler anlatmakla.
Yüreğim yangın yeri
Dar gözle bakmışım yarınlara,
Onların gözleri var, hemde ağma
Elleri ile yokluyorlar hep bir umuttla.
Taa uzaktan tanıyorlar ayak seslerini
Koku sinmiş burunlarına,
El yordamı ile buluyorlar yollarını
Hiç bir yardım almadan kıyasıya.
Ben gözlerimi kapatıp düşlere dalarken
Onlar zaten düşlerin kendisi,
Kabus görüp ağlamaklı uyanırken
Şükrettim var olan gözlerimi !
Sakın yanlış anlamayın şair dostlarım;
Onlar hayatlarında bizden daha mutludurlar.
Hiç kimseyi kırmak değildir benim niyetim
Bir parça onların hisslerini yaşamak istedim.
TUĞBA ÇELİK...