Gece rüzgarlı havada sığınacak bir kucak olmalıydı
Kranlıktan korunmak lazımdı bazen yanında bir anne olmalıydı insanın
Karanlıktan kaldığında ya da korktuğunda biri olmalıydı
Büyüdük işte kaderin bir cilvesi varya işte öyle olduk
Büyüdük nede olsa sorumluluk sahibi olduk ya
Yok artık yalnız kaldık işte ne olduk
Kendimizi koruyan olduk özgür olduk ya
Korkularımızıda yener olduk bir yerde
Sığınacak kucağa ihtiyacımız yok olduk
Bizi öyle sanarlar büyüdük özgürüz
Kimseye ihtiyacımız yok bilirler bazen çocuk gibi
İlgiye kimin ihtiyacı yokki
Çocuk gibi şımartılmak ve çocuk gibi
Kırmızı elmanın tadına kim bakmak istemez ki
Adımız büyük görünüşümüz büyük
Ama ruhum büyük değil yaşım da büyük amabeynim büyük değil
Çocuğum işte hala büyümedim
Büyümekte istemiyorum mzıkçıyım hayal dünyam geniş
Kimse anlamasın beni istemem sek sekte oynarım utanmam
Sadece büyümek istemiyorum hala korunmaya muhtacım
İnsanın adı büyük ama isterim yine her ayağım takılıp yere düştüğümde
Elimden tutup kaldıracak biri olmasını
Aslında var yok değil ama onlarda büyük hayatı öğrensin diye
Yanımıızda değil bazen işte sadece boyumöuz uzun yaşımız büyük
Çocuk olmaktan çıkmışız böylece
Çocuk olsaydım da elmalı şeker için ağlasaydım bazen canım acıdığında
Hemşire küçükken aşı yaptığında şeker alırdım
Keşke bu seferde elmalı şeker verseydi biri
Yaşımız büyük işte korunmaya muhtac değiliz ya
Keşke çocuk olsaydım da biri yanımda isgara içmeseydi aman hasta olmasın diye
Büyüdük sağlığımız yerinde ya onada dikkat eden yok
Hayat işte zaman geldi çocuk değliz büyütüyor yaşam
Hiç bişey bilmezken iki yüzlü insanlarıda bilir olduk
Masumlğumuzu yitirdik anne üstüme çok titrerdin ya
Aman bişey olmasın diye peşimde gezerdin ya
En çok ta aşk yaraladı beni çocuk olsaydım da tanımasaydım aşkı
Aşk gece karanlıkta kalmaktan daha çok korktuyor
Çocuk olsaydım da aşkı tanımasaydım
Evcilik oyunum daha güzeldi anne
Çocukluk arkadaşım emre daha iyi babaydı
Oyundan sıkıldığında Boşandık derdide takmazdım
Şimdiki sevdiğim arama dedide içime oturdu
Çocuk olmak vardı işte hayatın en acı anında bile çocuk olmak
Çocuklar unutur hemen bende unuttum
Hafızama çakıldı tek bir şey büyüyünce insan istemesede
Unutamıyor bazı yaşananları unutamadım işte olmadı
Elimi uzatsam o günler alırmı beni yanına
Gözlerimi kapatıp açsam masallarda ki gibi 5 yaşıma dönermiyim
Geceden sabaha döndüm aşk hala derin yara içimde bitmiyor
Çocuk olupta aşkı yaşamamak vardı şimdi olmadı işte
Büyümenin zor şartları çok ağırmış
Her doğum günümde eğlence yerine aşkın zorluğunu anlatanım olsaydı
Hiç olmazsa aşık olmazdım ama büyümenin de bir kuralı galiba
Çocukluğumu özledim her üzüldüğümde elmalı şeker bulmayı yanımda
Şimdi ise hiç bir şey yok başa gelen çekilir hesabı
Gönül alanda yok gerçek sevgiler çocukkenmiş
En kırgın anda bile öpücük kutusu tek imdattı
Öpücük kutusu versem bile fayda etmedi
Büyük olunca insan bazı yerde dalgada geçiyor
Çocuk olunca yalnış şeyler denmiyor
Saf çocukluk hali olurya insanda işte o çocukluğumu özledim
Çalışırken bile bir anne kucağı aradım anne
Anaokuluna giderken hep yanımdaydın
Şimdi kreşte çalışıyorum öğretmenim ama
Yine o kadar çocuk içinde çocuğum
Böcek gördüm kreşte öğretmenlerle yemek yerken çığlığı bastım
Çocuklarda korktu oNların yanında ben vardım
Büyüdüm ya veliler bana emanet etti çocuklarını
Ama böcekten korktum işte çocuklar gelip bana sarıldı
Ben güçlüyüm ya koruyabilirdim onları
AMa hala benm hala çocuğum işte büyüyemiyorum çok istiyorum ama
Büyümenin kurallarını değiştirmek istiyorum
En zor anımda sarılacağım kucaktan ayrılmak istemiyorum
İmkanım olsa Hiç bbüyümezdim çok zormuş öğretmenlik kuralları
Çocuk olmak vardı şimdi annemin elinden tutup parka gitmek gibi
(Mayka hodivamo) anne hadi gel