2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1151
Okunma

Ömrümü verdiğim
Ve
Zorla sökülüp atılmışlığımın şehri
İzmir!
Sıcak kumsallarından ve güneşinden kopartıldım.
Soğuk karlı yollar ile savaşmak zorunda bırakıldım
Bize uymayan birçok kültürle yaşamak zorunda kaldım
Oysa ben sıcacık, minik, sevecen kollarından geldim.
Senin yaşattıkların ve duygularınla ben varım
Her gün, giderken bana verdiğin havanla yaşarım
Bu çamur birikintisinde senin temizliğinle yaşarım
Bilirsin ben sıcacık, minik, sevecen kollarından geldim.
Artık incir ağacı gölgelerinde dinlenemiyorum
Bu karanlık şehrin hüznünü senin güneşinle aydınlatıyorum
Bir kez daha sevdim gün kızıllığını, burada griyi görüyorum
Görüyorsun ben sıcacık, minik, sevecen kollarından geldim.
Seninle yaşarken de biliyordum farklı, ayrıcalıklı olduğumuzu
Şimdi!
Gözlerimde ki bakışta
Dudaklarımda ki kelimeler de
Kulaklarımda ki yankılarım da
Yaşıyorum senle geçen yıllarımı