34
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1590
Okunma


Alevlerde kavruldum ruhumda derin yara
Dokundukça acıyor niye anlamazsın yâr
İçimde köz acılar dumanı kalpte kara
Ne yağmur derde deva ne de buz tutturan kar.
Cam kırığı yüreğim canın yakar demiştim
Hüzünler gözlerine acı bakar demiştim
Sıkıntım huzuruna ansız akar demiştim
Kabulümdür demiştin, şimdi kalbim niye dar?
Hep sorguladı dilin doğru mu sonuçları?
Hiç çıkmadı ayaktan korkunun pabuçları
Bir kez rahat bıraksan sıktığın avuçları
Sonundaki huzurda yine sevda adı var.
“Aşk bu kadar kolay mı” zor olan yaşatmak mı?
Yoksa hep sorgulayıp kalbini kuşatmak mı?
Görmüyorsun diyerek sevgiye taş atmak mı?
Kırma gönül dilimi sevdamı sevdanla sar.
Bir ömür geldi geçti duymadım nefesini
Hep kilitli bıraktım yüreğin kafesini
Daha ilk adımımda kırmasan hevesimi
Korkularım bitecek sönecek kalpteki hâr.
Leyla Usta @ 2006