Gözlerim kapalıydı, kızıl bir gölde,
Göremiyordum bir ışık ve kimseyi de,
Dokunamıyordum dünyaya,
Tâ ki annemin karnından gelince...

İlk nefesimi alıyordum, ağlayarak,
Sanki birisi dövmüştü beni, vurarak,
Gözlerimi açtığımda, dünya tepe taklak,
Bir insanın kucağındaydım sanki,
Bir de baktım ki, annemin eli...

Sanki annemin kolları, bir salıncak,
Sallıyor beni, ben ise ağlayarak,
Gözlerimden yaşlar akıyor, her taraf sel olmuş sanki,
Sildi gözlerimin yaşını, bir yaprak,
O da annemin tülbenti...

Yatağıma yattığımda,
Televizyon izliyordum, sanki dünya da,
Kuşlar geçiyordu penceremden,
Annemde bekliyordu başımda,
Belki düşerim diye,
Bir de baktım ki, annemin eli kolumda...

Konuşmaya başlamıştım, anne kelimesiyle,
Kulaklarım duyuyordu artık, kendi sesimi,
Seslenebiliyordum artık anneme,
Ağlamayı bırakmıştım ve karnım acıkınca,
Sesleniyordum anneme, anne diye...

Su içesim geliyordu, bazı geceleri,
Sesleniyordum, kimse duymuyordu sesimi,
Kapı gıcırtısı eşlik ediyordu bana,
Susmuştum artık, görünce o kapı da annemi...

Yürümeye çalışıyordum, annemin kollarında,
Her adım atışımda,
Tahta gıcırtıları, geliyordu kulaklarıma,
Bir an düşecek gibi oldum,
Bir de baktım ki, yürüyorum...

Geziniyordum evin içinde,
Ocağın başında annem,
İzliyordum onu gözlerimle,
Gözlerinden yaşlar süzülüyordu,
Bir de baktım ki, içinde su olan bir tencere...

Annem beni vermişti mektebe,
Gidiyordum çamurda, bata çıka,
Bazen çıkamadığım zamanlar oluyor,
İşte o zaman, annem imdadıma yetişiyor...

Bazen iniyordu göklerden, beyaz bir perde,
Arkamızda takip ediyordu, ayak izleri,
Annemin boynundan sarılmıştım,
Biliyordum o soğukta, sızlıyordu dizleri,
Tam düşecek gibi olduk,
Tutmuştu bizi, annemin değneği,

Bir gün annem, beyaz kefen içinde,
Yeşil elbise de, tabutunun üstünde,
Bilemezdim beni terkedeceğini,
Tâ ki kara topraklara gidince...

Yatıyordum geceleri, annemin toprağına sarılarak,
Saçlarıma beyazlar yağıyordu, ağlayarak,
Yine annem bırakmadı beni biliyordum,
Sarılıyordum ona, başını okşayarak,
işte o soğukta,
Üstümüzü örten bir yaprak...

Bekliyordum anneme kavuşacağım anı,
Saçlarım ağarmıştı artık,
Tutmaz oldu vücudumun her yanı,
İşte anneme kavuşmuştum,
Kara toprağa gidince,
Artık öldüğümü anlamıştım, görünce kendimi,
Beyaz kefenler içinde...

Biliyordum annem beni bırakmadı,
Annem doğduğumda da yanımdaydı,
Biliyorum annem beni bırakmadı,
Çünkü öldüğümde de yanımdaydı...