8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
879
Okunma
Cemiyet tutarsız, insan başıboş;
Çoğunda yok idi, iz’ân sultanım.
Kalpler katılaşmış, ruhlar kararmış;
Sen oldun dertlere derman sultanım.
Analar çaresiz sızlar yürekler
Kuyular açmakta kazma, kürekler
Masumlar susarken zalimler kükrer
Seninle kurtuldu insan sultanım.
Hemen hemen yoktu müspet bir fiil
“Hak gelince batıl; olmuştu zail”
Bizlere sunduğun en büyük delil:
Elindeki kutsî, ferman sultanım.
Hile hakim idi bütün işlere
Karar verilmezdi hayıra şerre
Tebliği yapınca bütün beşere
Değişti bir anda devran sultanım
Bıkmıştık tükenmez teranelerden
Kurtulduk iz’ansız divanelerden
Okundu sonunda minarelerden
Felâha çeviren ezân sultanım
Cevap Yaz