Güneşin doğuşuyla başlayan yanlızlığım
Günden güne kök salarken tüm damarlarıma
Ben ırmakları dinliyorum
Sessiz ve usulca....
Çürümeye yüz tutmuş bu topraklar
Yanlızlığı taşırken tüm çağlardan
Ben kayboluyorum derin kanyonlarda
Ve ben ben oluyorum bu ıssız dağbaşlarında...

Anlamını yitiren kelimeler
Göç ediyor tüm bu coğrafyadan
Ve tüm bu tarihten
Anlamsız bir yolculuğa dönüşüyor tüm gözyaşları
Sensizliği arayan bu yitik coğrafyada
Ben beni dinliyorum
Ve bir anda ben oluyorum
Yanlızlıkla başlayan sensizlikle sona eren

Kelimeler seni anlatıyor
Hiç olmayan seni
Hiç doğmayan,hiç gülmeyen,hiç yaşamayan
Hatta hiç ama hiç ben olmayan seni
Cümleler yok oluyor birbir
Bu tarifsiz çığlıklarda
Gel gel ve gör tatlı gül bahçelerinin
Tarifsiz yokoluşunu....

Ruhunu kaybeden heceler
Anlatamazken bu terkedişleri
Tarihe gömülüyor tüm bu ırmaklar
Ve ırmakları vareden kelimeler
Ben beni dinliyorum
Ve bir anda ben oluyorum
Tarifsiz gün ışıgında
Yanlızlığımla baslayan
Yanlızlığımla sona eren
Git
Unut
Terket bu ırmakları
Yok ediyorum herşeyi
Ve herşeyle var olan seni
Sen ve sana dair ne varsa.....