İnsan isterim insan olmaya yeten
Bir tebessüm isterim gözlerden
Kâlplerden dillere dökülen bir sevgi isterim
Korkmadan denebilecek iki kelime
Sınırsızca denmeli
Yırtmalı dün engelleri
Aşmalı duvarları
Akmalı deniz gibi
Taşmalı volkan gibi
Akmalı yüreklerden dillere
Utanmadan haykırmalı o iki kelimeyi
Biraz da utanmalı, kızarmalı yüz
O kelimenin ağırlığı altında ezilmeli insan
Denişte bile o yük taşınmalı
Denmesin ki o iki kelime o gerçek anlamını bulmalı
Taşınmalı ki herkese denmesin
Bulmalı ki gerçek hak ettiği yürekte sonsuza kadar kalmalı
Biraz çocukça, biraz da savunmasız olmalı insan
O kelime onlar kadar saf olmalı sade
Yavan, biraz da ulaşılmaz olmalı
Her an söylenebilecek ama herkese denmeyecek kadar da gururlu
Biraz da mağrur olmalı insan
Doğru insana dendiğinde o gururu taşımalı insan
Kalbinin mağrurluğunu duymalı insan
Biraz masalımsı olmalı biraz da düşsü
Masal kadar uzak, bir düş kadar yakın olmalı insana
İnsan o kelimeyi hissettiğinde sıcacık olmalı kalbi
O sıcaklıkta kendini bulmalı, içmeden sarhoş olmalı
Ayık ve de sarhoş olmalı
Tezatları yaşamalı insan
Tezatlarla o kelimeyi her dediğinde yeniden yaşıyor olmalı
Yaşadığı insan tek olmalı
O kelimeyi her defasında aynı kişiye demeli, onda yaşamalı
Tüm tezatları, tüm sınırları
O sıcaklıkla o kişiye duyduğu aşkı ilk defa yaşıyor olmalı
Her SENİ SEVİYORUM dediğinde o kişiye ilk kez diyor kadar
Utanmalı kalbi, bir kelebek kadar titremeli
Serçe kadar savunmasız olmalı
Her deyişinde sarılmalı o kişiye, bulduğu tek limana
O liman doğru olmalı, hissetmeli insan
O zaman insan olduğunu


Kader Gümüs - Istanbul