Gecenin en derininden yağıyor yağmur

Hani şair demiş ya

Sen yinede şemsiyeni almadan ilk otobüsle gel…

Öyle bir özlemle işte

Dudak ucunda sıkışmış

Keşkelerini bırakıp

Varlığını alarak yanına..

Gel…

kızıl saçlarını da unutmadan..

Gecenin en derininden yağıyor yağmur

puslu cam ve ellerin...

gözlerin geliyor aklıma

taaa uzaklardan

kara zeytin karası tenin..

sonra öpüyorum gülüşünün biriktiği yerde

dudağının kenarından

nefesim nefesin oluyor

sesine çığlık atıyorum

düşlerim tepetaklak

sen yoksun

intihar yalnızlığımı senle kurtarıyorum

gece ıslanıyor avuçlarında

namussuz bir yangın dolaşıyor içimde

hüzünlü bir özlemede

sağınak oluyor yaşamak

tutsaklığın olmadık yerinde

vazgeçişler sürülüşler

yoksun ve yolcusun

matem havasında bir elvada yalnızlığı

içini kemiren

hadi gel ölelim demek var

yalnız ölmekte zor ,gitmekte

ihtiyar gülüşler perçinliyorum yine gülüşlerime

ilk aklına geldiğimde sen yinede gel…