Öyle yalnızdım dün gece
Uyku bile uğramadı yanıma
Balkonda oturdum sabaha kadar
Anılar canlandı gözlerimde
Mazi olan o yıllar, anılar
Balkonda oturdum sabaha kadar
Karşıdaki sokak lambasının önünde
Birkaç gece kelebeği ve sinekler uçuştu
Gece ilerledi
El ayak çekildi
Issızlaştı yollar, boşaldı sokaklar
Bir yıldız kaydı gecenin yarısında
Bir bebek ağladı yan apartmanda
Gece hüzünlüydü
Yudum yudum içime çektim geceyi
Soludum yavaş yavaş
Ne bir dost ne bir arkadaş
Öyle yalnızdım dün gece
Balkonda oturdum sabaha kadar
Hani bir zaman beraberdik ya
Ben biramı yudumlar
Sen çekirdek yerdin
Dantel işlerdin
Gelecekten yana konuşurduk
Hayal kurardık
Şimdi ne kuracak bir hayal
Ne bir gelecek bıraktın ikimiz için
Şimdi ben o balkonda bir başıma
Karanlığı seyrediyorum
Pişmansın biliyorum
Ama son pişmanlık fayda etmez
Bilmem sen onu biliyor musun?
Öyle yalnızdım dün gece
Tövbe edip, yere vurmasaydım son kadehi
Boşaltırdım belki de
Sabaha kadar birkaç şişeyi
Soludum, yudum yudum içime çektim geceyi
Bir ambulans geçti yoldan
Silenini çala çala
Her kimse yardımcısı olsun Yüce Allah
Yaşamayan bilmez bunları
Biz yaşamıştık, hatırlıyor musun?
Ve bilmem
Şimdi yaptıklarından
Hiç utanıyor musun?
Öyle onursuzlaştın ki
Şükürler olsun
Artık hayatımda yoksun
Pişmansın biliyorum
Ama son pişmanlık kar etmez
Bilmem sen onu biliyor musun?
Oturdum sabaha kadar balkonda
Sabaha karşı ayaz oldu üşüdüm
Seni düşündüm, üzülmedim
Çünkü sen mahkûm ettin
Eğik gezmeye o başı
Diliyorum Allahımdan
Eksik etmesin gözlerinden yaşı
İşte gün doğdu
Bir uykusuz geceyi daha yazdım deftere
Şimdi
Sen yoluna ben yoluma
Ben bu canı adadım
Bundan sonra oğluma
Bir uykusuz geceyi daha ekledim deftere
Ben yoluma sen yoluna
Kızgın değilim artık kadere...



Gürsel İLERİ