4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1328
Okunma
17 Ağustos depreminde kaybettiğim arkadaşlarım
Sıdıka ve Cengiz’in sevgili kızları İrem 2 gün enkaz altında kaldıktan sonra
kurtarıldı.Deprem sonrası anneannesi ve dedesi ile birlikte yaşamakta.
O insanların İrem için yaptıkları kaybettikleri çocuklarının acısını içlerine gömüp
onu biran mutlu edebilmek için gösterdikleri çaba onları tüm yüreğimle takdir ediyor ve depremde tüm kaybettiklerimizin ailelerine ve sevdiklerine sabır diliyorum.
Veda vakti geldiğinde
Daha dördündeydi
Ne siz istediniz gitmeyi ne o sizsiz kalmayı
Böyle olmalı dedi Yaradan kim karşı koyabilir ki
Gözyaşları sel oldu kimse geri gelmedi
Zamanla gözyaşları içimize aktı
Yüzler gülerken yürekler ağladı kimse görmedi
Dün, size gittim Bayram dı
Annenin babanın elini öpmeye
Kızını gördüm kocaman olmuş tıpkı babası
Nasıl kızarsın şimdi böyle söyledim diye
Sana benzesin isterdin biliyorum
Saçları sana benziyor ama
O da senin gibi salmış saçlarını
Odasına gittim masasında resmin vardı
Nasıl istedim ona anlatmayı
Neler paylaştığımızı dostluğumuzu
Ama dilim varmadı daha erkendi
Birgün konuşacağız herşeyi
Annesini birde benden dinleyecek
O daima sizinle
Siz daima onunlasınız aslında
Üzülme arkadaşım kızın sizinle büyüyecek
Cevap Yaz