0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1275
Okunma
"Lavaboya gitmem gerekiyor!"
Sözleriyle tükendi aşkı yaşama heveslerim,
Elimdeki bir tutam sevgi,
Hayata takılıp düştüğümde,
Çalışmayan bir belediyenin sanat eserine! dolmuş
Bir miktar yağmur suyuna karıştı,
Her tükenen umutta
Sitem tebessümle yarıştı.
Her defasında göz yumdum
Yüzümdeki bir sivilcenin benimle alay etmesine,
Her sivilce,
Bir umudun yüzüme yansımasıydı aslında,
"Acaba?" sorularıma en güzel yanıttı her biri,
"Acaba gelir mi?"
"Acaba sever mi?"
Ya da "Acaba gün gelince gider mi?"
Ne geldi, ne sevdi, ne de gitti,
Ve beslediğim her umut,
Patlattığım her bir sivilceyle bitti.
Benim için biten her umut,
Annemin gözünde
Bebeksi yüzüme yerleştirdiğim bir lekeydi,
Ya ben çok fazla büyütmüştüm bu olayı,
Ya da annem küçümsemişti...
-Doğukan İÇİL -
İzmir, Eşrefpaşa
9 Şubat 2009 / 05:54
