Yüreğimde kuşku tohumları,
Kollarını açmış bekleşiyor umutlarım.
Avuçlarımın arasında sıkıştırdığım günlükler,
Gelecekle ilgili kaygılar dolaşıyor beynimde.
Nakış nakış dokuyorum hayallerimi,
Çeyiz sandığımdan yayılıyor naftalin kokusu,
Sahilden topluyorum çocuk çığlıklarımı,
Ninnilerle büyütüyorum gözbebeklerimi.
Geleceğimi bağlıyorum umut dallarıma,
Savruluyor bahtımın rüzgarında hatıralarım.
Kavgasız bir dünyada yaşamak istiyorum;
Hiroşima� da kuruyan çiçeklerden,
Bosna� da yeşermeyen otlardan,
Irak� da savrulan yapraklardan,
Siyah çelenkler hazırlıyorum sizlere�
Çernobil� den asit yağmurları yağdırıyorum
Kendi iç denizlerime�
Güneş kayıp gidiyor kirpiklerimin arasından,
Gün batımında yakamozlar topluyorum.
Saksıda suluyorum umutlarımı,
Büyüdükçe küçülüyor hayallerim,
Gençliğimi sığdırıyorum okul çantama,
Yıldızları kapak yapıyorum defterlerime�
Elveda çocukluğum, merhaba geleceğim
Beni benden başka kim anlayabilir?
Vedalar bırakıyorum tren raylarına
Bir beyaz kuş uçuruyorum, gelecek güzel günlere�

şiir: Sedat ERDOĞDU