10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1400
Okunma

kaybetmekten korkup
sevenler kervanına katılamayanlardasın
düşünmekten korkup
sorumluluk taşıyamayacak kadar kaçaksın
bir kaç günlük çekiciliğini bile kaybederken içimde
son tren çoktan kalktı, be adam !
istasyon benim boşalmışlığım gibi sessiz
giden senmişsin meğer
yüreğini eline tutuşturmuşluğumdan tanıdım seni
şimdilerde gözümü açtığımda
ansızın başka mekanlarda uyanabilirim
soluyabilirim sensiz bir atmosferi
aramızda ki farkı gör istemiştim
belki, belki de kafana düşen saksıdan çok
kaybettiğin çiçeğin değerini görürsün
yokluğun adresi benim
cinnet saatlerin bitmesine dair
elimde şerefe diye kaldırdığım kadehim
-umutlarımıza inadımızı da ekleriz -