Seni sevmiyorum,Hüzün
Hep böyle kal
Yine her sabah solacak olan
Zehirli siyah bir çiçek olarak

Sevmiyorum seni.
Orda kal,küçük kuş mezarlığında,
Açılıp kapanan siyah yapraklarla.
Kalp şeklinde kutulara koydum onları
Ve gömdüm alacakaranlıkta.
Nasılsa öleceklerdi bir gün
Nasılsa inanmıyordu hiç kimse
Küçük kuşlar beslediğime.
Yalnızca görebilir insanlar sıradan şeyleri
Ve acımasız olurla gördüklerinde güzelliği.

Hüzün,sevmiyorum seni
Arkadaşım yok yalnızım ben
Arkadaşım kim,sen değilsin.

Ne kadar büyüdüm bak
Büyüdükçe Küçük bir çocuk oldum
Ne kadar sessizdim
Şimdi öfke doluyum.

Sabah olunca git buradan
Yoruldum iki kişi olmaktan
Sevmiyorum seni
Arkadaşım yok,kimsin sen
Arkadaşım kim,yalnızım ben

Seni seviyorum,HÜZÜN
Yalnızlığımı seviyorum
Siyah yapraklarınla boğuşunu beni
Unutalı gülmeyi;
Seviyorum yavaş yavaş ölmeyi