1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1797
Okunma
Oyuncaklardı dostum,dertlerimi açardım,
Bir yaramazlık yapsam çaktırmadan kaçardım.
Uçurtmamla havada hayallere uçardım,
Özlemleri taşıyan yel oldu çocukluğum.
Alırdı rüyalarım gönlümdeki ateşi,
Kurduğum o düşlerin var mı ki şimdi eşi?
Çok da umurumdaydı dünyanın binbir işi,
Kaf dağına saklanmış sır oldu çocukluğum.
Zaman akıp giderdi,dalardım bir uykuya,
Yüreğimde yer yoktu,karamsar bir duyguya.
Çocukluk;hayallerle resim çizmektir suya,
Ciğerimi dağlayan kor oldu çocukluğum.
Sözlerimde olmazdı,ne nefret ne düşmanlık,
"Küslük" diye bir şey yok,her şey kısa bir anlık.
Yaş geçtikçe insanı kaplıyor unutkanlık,
Geçmişimi süsleyen an oldu çocukluğum.
Çamurlara çizerdim başımdan geçenleri,
Geriye sarıversem yaşadığım dünleri.
Yıllar geçse silinmez o çocukluk günleri,
Kokusunu kaybetmiş gül oldu çocukluğum.
Cevap Yaz