Sen seviyorsun diye
Kendime nergis çiçekleri aldım bugün
Odamı saran muhteşem kokusunda
Seni aradım
Ama sen
Sen yoktun…

Sana sarmışken koku
Seni düşlemişken ruhum
Her yanım sana tutuşmuş
Kokunu aradım kokular içinde
Kokun yoktu
Sen yoktun…

Gitme sakın gelmeden bana
Gelmeden gidişler ağır olur
Merak merdivenleri dikilir gözlerinin önüne
Çıkamadığın yukarılar
Atamadığın adımlar
Aşka yüklenir bulutlar
Katman katman
Yüklüm yüklüm
Yağamayan yağmur gibi doluyorsun
Ararım gökyüzümde
Gelişin de
Gidişin de bulut gibi
Siluetin yoktu
Sen yoktun…

Yağmur şimşekleri gibi gelişin
Gidişine izinsiz
Sana sevdalandım gülüm
Ayvalık Cunda arası bir sevdaya düşerim
Anlık öpüşlere sererim yüreğimi
Kanlanır dudaklarım
Sanal öpüşlerinde
Aslı yoktu
Sen yoktun

Seni tanıdığımda anladım ki doğruymuş
Kadının Havva’dan geldiğini
Yasak elma ya inat
Bin nur saçılır geceme
Mehtabı kadına yorar hayalim
Aklımda sen
Düşümde sen
Her şeyim senken
Bu sevdanın
Kendisi yoktu
Sen yoktun…

Gel gülüm
Yasemin mevsiminde
Nergis aldım sana
Sen seviyorsun diye
Hadi gel
Yokları var etmeye
Hayali terk edip
Yarınları biz etmeye
Gel
Hadi gel…

Sana Nergis aldım
Hayallerimde / düşlerimde seni sarmışken yüreğime
Ama sen yoktun gerçeğimde
Yine de ben senin için aldım Nergisleri
Senin yokluğunda kendime
Seversin diye…




Erdal İrfan – Nergis mevsiminde
24.01.2009 saati başı ve sonunda