Biz içimizden geçen karanlığın yolcuları
Kanattık yeterince bezmiş hayallerimizi
Susuzluğumuz ay dokunmasına zaten
Kıskançlığımız ezmiş mutlu tomurcukları

Öylece bakakaldık
Sessiz imrenli
Durduk temkinli orduların korkuları gibi
Kanattık fazlasıyla sabah tazeliğimizi

Biz kendimize yabancılığın neferleri
Kuruttuk yeterince sinmiş hayallerimizi
Açlığımız ay dokunmasına zaten
Ürkünçlüğümüz yakmış mutlu tomurcukları

Öylece kalakaldık
Issız hüzünlü
Yandık yankılı vadilerin yeşili gibi
Kanattık yeterince sakin serzenişlerimizi

Biz alnımıza aferin borçlu insanlar
Kanırttık yeterince gönül kaplamalarımızı
Özlemimiz ay dokunmasına zaten
Sakınmışlığımız ezmiş mutlu tomurcukları

Öylece durakaldık
Eşsiz gizemli
Bittik en yeni başlangıçlar da bile
Kanattık fazlasıyla bitmiş erişlerimizi

08.02.08
Nadir Keleş