10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1787
Okunma

ben avuçlarımla toplarken yaşamı
kır bahçelerinden
suretin geçerdi kapı önlerinden
dökerdim heyecanımı
bir bir alın terimden
utanırdım başını çevirip bir bakışına
yollar koşardı benden önce
geçtiğin yollara
ardından bedenim sokaklara bölünürdü
yaşamak işte öyle zamanlarda
yüreğimde rengarenk
kuşların ötüşüydü
kaybolur giderdin kalabalık arasında
gücüm yetmezdi daha fazla koşmaya..
hayallerim bile yetmedi
seni hep yaşamaya..