Sevdiğimin gözyaşındaki acıda aradım ölümü
Bir yamaçtan süzülürcesine iki inci
oturdu kirpiklerinin iç yüzüne
acı vardı, nedenler vardı, sevgi telaşı vardı
hepsi ayrı ineler saplandı yüreğime
elini elime aldım
elini elime aldım ben senin için varım dercesine
gülümsedi kör bir kuyuya düşmek üzere gözyaşı
gül açtı yanakları
gülümsedi
titrek dudakları

ne çok sevinmiştim sevinmesine

ve nice fedakarlıklar doğurdu bu sevinme…

bir senaryo sandım oynanan oyunu
yıkıldım
yıkıldım inançlarımın anlık acizliğinde
bir şimşek çaktı, ölmüş şüpheme can verdi
sırçalaşan onurum dağıldı, ellerim kan
bilinmezlikten bir meteor düştü yüreğime
kanadı beynim
bıktı düşüncelerim inanmaktan

yağların hep üzerinde yüzmesi suyun
derinliklerde de yaşam olduğunun bilinçsizliğidir
bir izi vardır her adımın
hiç bir gizi gizlemeye yetmez karanlıklar
tufanlar tozunu silmeye yarar gizlenmiş izlerin
güvenme güneşi görünce suyunu salar, biter karlar
sanma bazı gizler ölenle ölür
dil ne kadar suskun olursa olsun
ne kadar düğümlü olursa olsun bir gün çözülür

evet silinmeyen bir izin anısı saplandı beynime
işte o izde saklı tüm gizler

oyun belki tasarımsız
belki senaryosuz oynandı
o oyundan doğdu yürek ağrımız.

bir bıkkınlık yara açtı yüreğimde
açılan yaradan bir umut kanamakta
bir köşede ortalıkta kalmış namus
ağlamakta

sevdiğimin
inci gibi kirpiklerine oturmuş gözyaşında aradım ölümü


hıçkırıklar boğdu telefonumun sesini


tatlı hayallerin yok oluşunda üzgünüm
üzgünüm şikayetlerinin gözyaşında
üzgünüm kötü düşüncelerin haksızlıklarında
mutluluğunun gözlerinde ışık olmuş bakışlarında üzgünüm
üzgünüm umutsuzluklarında
üzgünüm

artık sensin uykusuzluklarımdaki ufuksuzluk
senin üzgülerindir gündüzlerimin güneşsiz kalışı


bir gün bulutlardan düşeceğim beklemediğin sokağa
birer çay isteyeceğim karşıdaki bahçeden
birden dökeceğim çayı bardaktan bitmiş umutlarıma
sensizliğin acısından birikmiş gözyaşlarımı
dolduracağım
boş bardağa
tüm acıları bir nefeste içip öleceğim
bedenim sana kalsın
ben tekrar bulutlara döneceğim

Sevdiğimin gözyaşındaki acıda aradım ölümü
Bir yamaçtan süzülürcesine iki inci
oturdu kirpiklerinin iç yüzüne
acı vardı, nedenler vardı, sevgi telaşı vardı
hepsi ayrı ineler saplandı yüreğime
elini elime aldım
elini elime aldım ben senin için varım dercesine
gülümsedi kör bir kuyuya düşmek üzere gözyaşı
gül açtı yanakları
gülümsedi
titrek dudakları

bittim bu düşüncelerde
içime gömerek acıları

Rahim Recep Akdora