Sevda iklimine, bahar gelince,
Gül dikene güler, gülde dikene.
Gönül toprakları tava erince,
Gül dikene güler, gülde dikene.

Bülbül güle, gül dikene dolanır,
Tomurcuklar birbirine ulanır,
Can suyuyla aşk toprağı sulanır,
Diken güle güler, gülde dikene.

Üç cemreden tek tek müjde inince,
Toprak tava erer, kuşlar sevince,
Bülbülün hasreti dile gelince,
Diken güle güler, gül de dikene.

Sisler dağılırken sular durulur.
Gönül bülbülleri güle vurulur.
Ne toprak usanır, ne dal yorulur;
Diken güle güler gül de dikene.

Ayrılık gayrilik kalmaz arada,
Zıtlık sarmaş dolaş olur burada.
Aşk kemale erer, bülbül murada.
Diken güle güler, gül de dikene.

Diken zarar vermez gonca olana.
Bunlar birer simge ibret alana.
Bundaki nükteyi özde bulana,
Diken güle güler, gül de dikene.

Eşyanın yüzünden kalkınca perde,
Hiç eser bırakmaz hayırda, şerde.
Yaralı gözlerin gördüğü yerde,
Diken güle güler, gül de dikene.

28.07.2000…Mustafa YARALI