1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1245
Okunma

Viranece yaşadım bunca zaman
Kalbimde kordan ateşti yanan
Söndürünce ateşi değişti dünyam
Okyanusta yolunu kaybeden gemi gibiyim
Görmeyince sevgiyi rotam değişti
Boşluğa atılmış uçan kuşlar gibi
Sıcak bir yuva bulamayınca
Sevgiye muhtaç bir fakir idim
Sarınca ruhumu bir hüzün
Bir umut kırıntısı belki; yarın
İçim ağlar ben ağlarım
Aklıma gelse ayrılık saati
Durmadan çalının o korna sesi
Umuda, götürürdü, beni
Uzatın dostlar elleri
Yalnızlıklara itilen kimsesizliğimi
Tutun ki sisi çıksın aşımın
İnsandır adı yalnızlığa itmeyin
Dünya var oldukça biz var olalım
Sıcaklığınız his edilir olsun
Mehmet Salih APARI