3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1243
Okunma
o kızı sevmişti
kız yolu
hep pençesine bırakmıştı korkuyu
ihtimaller ülkesinin yolunu kaybetmiş onur savaşçısı
tüm silahları çıplağına soyunmuş
sarıyordu kızın ateşle serdiği sarhoşluğu
o kızı istiyordu
kız sonu
seriyordu uluorta korkusunu
acının sonunda hep bir sakinliktir
daha ilk aşk kırığında keşfedilmiş
itirafı bitirecekti gecenin ahengini ve
tek kalan yalnızlığı olacaktı biliyordu bunu
o kıza aşıktı
kız soğuk kışlara
sözü hasret olan şarkının acemi güftekarı
her notası a’la olan gece melodisinde
bitmişti hergün eksilen
göremedi sevdanın karasından
tek hoşcakal’la yıkılan sevmelerin şaşkın mimarı
şimdi utanıyordu zamansız açan pencere çiçeği
göz yağmurlarına tutulan adama bakıp
toprağına düşen damlaları itinayla alıyordu içine
o kıza ağlıyordu
kız gitti...
bakakaldı yeni açan pencere çiçeğine...
Cevap Yaz