Benim her şeyim şiir, şiirsiz yaşayamam.
Şiir damarımda kan,ben kansız dolaşamam.
Duygusuz yaşamaya, inanın alışamam.
Şair şiirle doğar, şair şiirle yaşar.

Güller onun dostudur, bülbüllerse arkadaş.
Şair Allah yolunda, Yunus’dur ona yoldaş.
Gönlündeki asuman, onunla olur sırdaş.
Şair şiirle yaşar, şair gülleri koklar.

Uçar gönlü kuşlarla, bulutların üstünde.
Yaratan Rahman’ı var, onun nurlu gönlünde.
O evrenin dostudur, durur her dem sözünde.
Şair şiirle doğar, şair şiirle uçar.

Yürür uzun yollarda, susuz kumdan çöllerde.
Peygamberini arar, semalarda yerlerde.
Nuh tufanında gibi, kaybolurken sellerde.
Şair şiirle coşar, şair inkardan kaçar.

Öğüt verir şaşkına, bağlı olur aşkına.
Sevda yelleri esmiş, düşmüş şair bağrına.
Şehitler üzer onu, kar yağar hep dağına.
Şair şiirle doğar, şair perişan biçar.

Haksızlığı sevmez o, kula kulluk etmez o.
O şeytanın düşmanı, arkasından gitmez o.
Hak yiyen haramkarı, inanın ki sevmez o.
Şair şiirle yaşar, şair çekinmez suçlar.

Kur’an’da ayetledir, minareden ezandır.
O nurlu semalardan, yağmur gibi yağandır.
Şair kolay olunmaz, şair ilham alandır.
Şair şiirle doğar, şiirle saçar nurlar.

Dostlarını uyarır, Hakk yoluna çağırır.
Dinlemeyen olursa, kızar küser darılır.
Onun o sırça köşkü, hemencecik kırılır.
Şair şiirle yaşar, yanar gönlünde korlar.

O aydadır güneşte, yıldızlarla arkadaş.
Savrulur sam yeliyle, Hira’da bulur yoldaş.
Saygı Peygamberime, olur onunla nurdaş.
Şair sulara yazar, sular şiirle akar.

Türkmendağlı şairler, vatan millet bayraktır.
Çanakkale’de şehit, Sakarya’da topraktır.
Onun imanlı gönlü, gönlündeki Allah’tır.
Şair geceden yazar, güneş şiirle doğar.