Çizilmemiş bir yangın resmidir gönlümüzde,
Guruba kaymış güneş, şarkısı dilimizde,
Çıldırmış rüzgârlarla, savrulmuşuz dört yana,
Vuslat bile yok olmuş, titreyen sesimizde.

Yirmi dört saatimiz, darağacı basamak,
Tatlıları zehirli, zor mu bunu anlamak.
Dilimizden dökülen, delilerden sözler mi?
Kısacık şu hayatta, bir saati yaşamak.

Tükenmez hazinenin, kulpundan tutmalıyız.
Fikrimizde vehimi, korkmadan atmalıyız.
Tek başına karanlık, yaşamayı bırakıp,
Sevdayı toprak gibi, üstüne sarmalıyız.

Kafileler gelmekte, kafileler gitmekte,
Atomun döndüğünü, bunu herkes bilmekte.
Ağlamak gerekirken, biz hâlâ gülmekteyiz.
Biz gidene gülerken, O bizi beklemekte.

Binler elçi tek yolda, söylemekteler bize,
Ölümler öldürülse, bildirirdik biz size,
Dünya denilen satıh, göçmek için bir handır,
Cinnet zamanı vakit, gerek kalmamış söze.

Bakalım pusulaya, gidilecek yönlere,
Doğuşun olacağı, dönüşü olmaz yere.
Teraziler hatasız, haksızlık yoktur artık,
Karanlıktan çıkarak, uçalım güneşlere.

Şahin HANELÇİ
15.09.2007
Ortaköy-İstanbul
Fotoğraf Sevda Ralenova Adamova’ya aittir.