anlaşılmaz belki sözlerim
sizler tarafından.
çektiğim zorluk mutluluğun tarifidir.
uyumadan görülen rüyadan...
belkide tarif edilemeyen hayatın kendisidir.
düşüyorsunuz olmazları,
ve oluveriyor inadına.
gözler gördüğünün,
dudak dokunduklarının resmidir...
bir şehir hayal edin;
hayallerinizin ötesınde olsun...
ve gerçekleşirse günün birinde
bu şehir artık sizindir.
denizi,toprağı ve alabildiğince gökyüzü
tüm cömertliğiyle açmış sinesini size
verdikleri acıtmadan gür ve bereketlidir
bitmesin bu rüya ne olur...
uyutmayın beni,kapatmayın gözlerimi
uymadan gördüğüm en güzel rüyamsa bu
sonsuza kadar görülmelidir.
ben alem içinde alemim.
bu gece ışıkları,şehna gözlerimi
kamaştırmıyor artık,şehrin.
bu sokaklar,bu caddeler artık benimdir.
neden rahat değilsin gönlüm?
nedir kaygın!
aldıkların,verdiklerinle denkmi değildir?
nedir kavgan artık hayatla
sana sundukları;
geçmişindir ,geleceğindir
sakın aldanma...
tüm bunlardan öc almalı gerekir.

AYTEN ALANKUŞ