BİLİYORUM,
BUGÜN SEN GELEMEYECEKSİN.

SATIRLARI HEYECANLA OKUYAMAYACAK,
YÜREĞİMİN AKIŞINI,
SANA YANIT OLARAK YOLLAYAMAYACAĞIM.

YALAN BİR DÜNYADA,
KISA ZAMANDA YARATTIĞIMIZ RÜYADA,
ŞATOLAR KURUP,
İÇİNDE SALINIŞINI HAYAL EDEMEYECEĞİM.

ÇOK UZAKLARDAN SANA EL SÜRÜP,
KOKLAYIP SİNDİREMEYECEGİM SENİ.

YOKSUN İŞTE !

SENİ,
BULDUĞUMU SANDIĞIM,
EN GÜÇLÜ OLDUĞUMA İNANDIĞIM ANDA,
YOKSUN İŞTE YİNE !

VE BEN,
SENSİZLİĞİN SESSİZLİĞİNDE,
KARANLIKLARA,
SİYAH KALEMLE ÇİZİLMİŞ BİR SİLUET GİBİ,
KAYBOLMAYA MAHKUMUM.

SANA
HER GÜN YENİDEN YAZACAĞIM.
HER AKŞAM,
GERİ DÖNÜŞÜNÜN HEYECANINA,
BAMBAŞKA RENKLERLE CAN VERECEK,
HER SEFERİNDE
GİDİŞİNE LANET YAĞDIRACAĞIM !

EVET,
YİNE YOKSUN İŞTE !

SATIRLARA,
SENİ SEVİŞİMİ ANLATIYORUM,
SESSİZCE !

VE SEN !

SANKİ,
YAZDIKLARIMI OKUYAMASANDA,
BENİ DOLU DOLU YAŞIYORSUN,
YÜZLERCE KİŞİNİN İÇİNDE,
BENSİZLİĞİN SESSİZLİĞİNDE..........

NECATİ TÜYSÜZOĞLU