Hasretini yükledin zavallı yüreğime,
Şikayetçi değilim, yıllardır taşıyorum.
Şimdi ulaşmasam da yegâne ereğime,
Zamanı gelir diye ümitle yaşıyorum.

Günler aylar yılları ardı sıra bağladı,
Nice fırtına koptu, isyan selim çağladı.
Melekler hem acıdı, hem benimle ağladı,
Bitmeyen hicranıma şaştıkça şaşıyorum.

Sabır her şeyi yener, sevgi her şeye değer,
“Aşk nedir” anlamazdım, sen olmasaydın eğer!
Meşakkatli dikenli çok zor bir yolmuş meğer,
Sana kavuşmak için özlemle aşıyorum.

Ey benim vefasızım! yüreğimdeki sızım!
Sen yoksun kimsesizim, tek başıma,yalnızım!
Bir gün beyaz olur mu, bu kara alın yazım!
Kahır zindanlarında mâhkumum, üşüyorum.

Gülşen’de bülbüllerin âhı var, feryadı var,
Ne goncanın kokusu, ne baharın tadı var.
Mazi benimle yaşar neye baksam yâdı var,
Hasret uçurumundan düştükçe düşüyorum…

Miyaser GÜLŞEN