Mevsimin bitiminde uzaktaki sevgiliye seslenişimdir,
Bilemiyorum sesimi duyar mı, solmayan bir ümit var içimde
Bilirim gönülden yanar, candan sever, yürekten hisseder
Kendisi güneşin batımında, seven yüreği sinemin içinde

Söyle sevdiğim
Mevsimleri soluksuz geçerek gönlümde mi kalacaksın
Yoksa son sabahıma doğan son güneşim mi olacaksın

Hani hep bahardın, yazdan sonra yine bahara dönerdin
Şimdi yazı aşmış, hazana varmışsın
Yoksa benim mevsimimde mi kalacaksın

Hani güneşin batımını, hazan mevsimini sevmezdin
Hani güneşli sabahlara, mevsimlerden bahara âşıktın
Seversem hasretinle biterim,
Hicrana dayanamam, yanarım diyordun
Şimdi güneşin batımında, hicran ateşinde misin?

Bu sabahıma doğan güneş solgun,
Yağmurlar yağıyor, yoksa ağlıyor musun?

Hani maviyi, yeşili, beyazı, pembeyi, kırmızıyı severdin
Sarıdan kaçardın, hüznün rengiydi,
Siyahtan nefret ederdin, hicranı hatırlatırdı
Şimdi neden hazan mevsiminde zifiri gecelerin içindesin

Hani her mevsim açan yediveren gülüydün,
Şimdi güneşin batımında açan gecesefası mısın?

Cansın, canımsın, cananımsın
Yüreğimin derinliğinde gönlü yaralı sevdalımsın
Seslensem, dağları aşamayan feryadımı duyar mısın?