cesaretimi sana bırakıp gidiyorum
onu üzme n’olur
o henüz savaşmayı bilmeyen bir his
takadı kırılır,yokolur.

beyaz bir durgunluk ve içi ben dolu bir hayat...
uzun uzun baktim sana bu gece
içimden aktın sanki
bir bulut taşır gibi yorgun
yorgunluğa sığdırdığın aşkı seviyorsun illaki...

mavisi eteklerinde çırpınır gökyüzünün
kalbinin resmi vardı sol gögsünün altına
gözlerinde bir uzun şarkı bağırıyordu
çığlıklarını uzaktan ısırdığımda...

ellerinin içinden dökülen sıcak bir mabed
her rengi taşıyan hazlar
bin yılın sancısını yenmiş
öptüğüm kıyı rüzgarlarina benzeyen dudaklar...

şimdi bir romanın asil sayfalarında gezer
bu cesaretin sessiz halleri
bıraktığım cesaretime bunları anlat
cesaretim yağmura bıraktığın yüzüne benzer.

sırılsıklam yağmur diyorum sana
her gece uğruna savaştığımsın
her gece karanlığa cenk ilan ettiğim
cesaretimden yeni bir sen fışkırır
sessizliğinle tanığımsın.

tüm yağmurların biriktiği bir kenttensin
Nysa belki
belki bir kaç adım ötemde
ve cesaretimin taa kendisi...

çocukluğumunda hüznümün mahmur gözleri
kavgalarımda umut
ve bin masalı yazdıran
cesaretimin kanıdır gözlerinin sözleri.