Ey benim güzel ülkemin güzel şehri
Büyülüyor güzelliğin insanı
Güzelliğin böceklerini çeken
Sonra yiyen katil çiçekler gibi
İnsanları büyülüyor
Sonra yok ediyorsun
Yok etsen de
Hayranlığını kaybetmiyorsun
Sarayların surların camilerin sarnıçlarınla harikasın
Güzelliğini anlatmak ister iken
Kelimelerin değerini yok edersin
Kimleri aşık etmedin ki
Sen kendine
Kimler ölmedi ki
Senin güzelliğin uğruna
Haliç in bir yana
Boğazın bir yana
Adaların dizilmiş sıralı
Saygılı her biri sana
Yedi tepen yedi veren gül gibi
Güzelliğine güzellik katar her biri
Bekle bir gün geleceğim
Boğazda balık ekmeğini
Kanlıca da yoğurdunu yiyeceğim
Boğazda turumu atıp
Eyüp te çayımı içeceğim
Bekle beni İstanbul
Bende bir gün geleceğim
Benim güzel ülkemin güzel yeri
Senden uzak iken bile sevmek güzel seni

Hasan Gençay 2007