Ben bir köylü çocuğuyum...
En iyi ben bilirim köy yaşamını...
O çamurlu kara lastikli zille tepe ayakkabılarla çit sürmeyi ,
Hayvan otlatmayı, dağlarda koşmayı, dağlara çıkıp kenger sakızı yapmayı ben bilirim...
Ben bilirim o köylü insanların yüreğini, sıcak bakışlarını...
O sakallı dedelerin sevgi yüklü elleriyle baş okşayışını ben bilirim...
Hele bayramlar! en güzel bayramların köy bayramları olduğunu bilir misiniz...
Biliyorum bazılarımız ne bilelim köy mü gördük diyeceksiniz..
Ben bilirim köy bayramlarını, şeker toplamak için kapıları vuran minik elleri ben bilirim...
Ya sıcacık yürekli köylü anneler!
Siz küçükken altınızı pislettiğiniz zaman hiç iğrenmeden tertemiz elleriyle temizleyen anneler..
Ben bilirim köylü anneleri...
Şimdiki sosyetik annelerden çok farklıdırlar! Tutarlar bi hizmetçi seni ona emanet ederler...
Ama köylü anneler! Onların ciğeri dayanmaz yavrusunu yad ellere vermeye...
Dedim ya ben bilirim o tertemiz kalpleri sevgi yüklü anneleri...
Köy yaşamını, köy hayatını, köy havasını sen bilemezsin güzelim!...
Köylü çocuğu olan bilir!...
BEN BİLİRİM...