Artık dönmüyor ışıltılı yıldızlar
Rengârenk lambalı zeytin bahçelerinde
Cibinliği şarkılarımız çiçekli bir yatakta
Oyuncağı yok diye uyuyamayan çocuk gibiyiz
Balıksırtı mantonda işli tüm şiirlerim
Bıçak sırtı öykümüzde saklı sessizliklerim
Keşke bir gökkuşağının altında erisem ellerinde
Canım deyişinle uyansam bahar olsa her sabah
Artık hayaller eksik siyah beyaz duygular
Kahvaltı yapılamayan bu yarım bacalı evde
Bir öykü ayrılığı anlatacaktı
Bizim şarkımızdan bahsedip durdu
Bir şarkı ayrılığı anlatsın gitsin
Veya yalnızca susmakla yetinsin
Susalım hep birlikte büyük bir uğultuyla
Gözlerimiz yırtsın olacakları dört bir yanından
Çukur olalım çamur olalım
Ölü taklidi günlerimiz için ağıt yakalım
Rengini arayan tuhaf çocuğa bakıp
Duralım
Çakılalım bir orman gibi efkârlı
Seslerimiz delsin duvarları olabildiğince sessiz
Işık olalım eşik olalım
Güle muhtaç şiirler için beşik olalım
Bir şarkı ayrılığı söyleyip dursun
Bahçede masa ağlarken bir çay içen bile yok diye
Bir rüzgâr yetsin ağlamak için
Bir şarkı bir resim bir şiir yetsin
Yaşamak için

27.11.08
Nadir Keleş