Sen gittin gideli içim kan ağlıyor
Sen benim yaşama sebebim sen canımdın
Yüreğin sevgi ile doluydu
Nasıl nasılda bıraktın gittin beni agbim


Eskisi gibi gülemiyorum
Eskisi gibi tat vermiyor hayat bana
Sen varken başkaydı hayat
Ağlasam bile bakışların bana umut veriyordu

Ve şimdi yoksun hayat yok
Ben yokum sen yoksun
Yaşamak yok,var olan bende kalan
Tek ama tek anıların


Elbet buluşacagız bir gün
Ha bugün ha yarın
Çok çok erken oldu be agbim

İnsan sevdiklerini yarı yolda bırakmaz
Sevenlerini böle acılarla yolda bırakmaz
Söyle agbim söyle ne yaparım şimdi ben
Seni şimdi daha çok seviyorum

Belki anlamsız şiirim
Belki anlamsız günahtayım
Çok ama Çok sevdim seni be agbim
Sen benim yaşama sebebimdin

Ölüm ensemizde belki yarın sırada bende
Ölüm ölüm değilde beni korkutan
Senin hasretinle gecen günlerim

Ne doktorlar buldu çareni
Ne ben ne ben
Bu ne aşk yarası ne gurbet sancısı
Bu bendeki anamın göz yaşlarının acısı


Çok Çok erken gittin agbim
Beyaz kefeni giydirdiler kırkında
Yakışmadı yakışmadı agbim
Söyle şimdi ne yaparım ben

Dört gözle yollarını bekliyorum
Bir gün gelir diye Allah a bin dua ediyorum
Ne olur ne olur rüyalarıma gel gel
Öldüm öldüm hasretinden agbim

Doktorlar söylediler inanmadım
Kurtuluşu yok ölüm dediler
Ben bugün değil dun yıkıldım agbim
Her günüm dualarla geçti

Kimselere inanamadım
Kimselere derdimi anlatamadım
Ölüm ölüm değil de agbim
Beni yıkan gözlerin oldu son bakışın oldu

NOT: Bu şiir agbisi kanser olan bir bayanin agbisi için yazılmıştır

Şiir: Osman KAYA
Yorum:Tayfur TEKİN