Eğer istanbula gidersem
Önce Üsküdar’a giderim.
Üsküdar beni bilmez ben Üsküdarı.
Oralarda bir güzel kaybolurum.
Yolumu ararım, kendimi ararım.
Üsküdar beni arar.
Koca Mustafa Paşa’da seni bulurum.
Kimsenin haberi olmaz.
Sana kaybolduğumu anlatırım;
Hiçbirşey anlatmam.
Utanırım anlatmam.
Güneş parlar, çiçekler kokar
Sen gülersin; yine de anlatmam.
Sen anlatırsın, onu da ben anlamam.
Güneş söner; sen, gidersin.
Ben giderim, nereye gittiğimi bilmem.
Öyle uluorta yürürüm.
Kendimi Galata Köprüsünde bulurum.
Kafayı çekerim, seni düşünürüm.
Galata Köprüsüne küfür ederim.
Yanıma bir adan gelir oturur.
Oturur anlatırım, sana anlatamadıklarımı.
Beraber içeriz. Ona küfür ederim.
Haberi olmaz. İçimden küfür ederim.
Kalkar sahile gelirim.
Kalkar şarap şişem de gelir.
Sabah olur, sen gelirsin.
Sarayburnunda çay içeriz.
Ben gülerim, sen anlamazsın.
Ben öyle uluorta gülerim.
Bağıra çağıra gülerim.
Herkes bana güler, kimse anlamaz.
Eğer İstanbul’a gelirsem
Belki senin haberin olmaz.
25.10.1986/ismail aydın