Bir gömlek dikmişti getirip verdi
Gömlek bahaneydi yar beni gördü
Nakış nakış kendi eliyle ördü
Başına mavi şal bağladı yarim

Benzetirdim kaşlarını hilale
Kirpikler papatya yanaklar lale
Duruşu içimde akan şelale
Akıp yüreğimde çağladı yarim

Evlerinin önü yokuştu çıktım
Çıktım da yarimin yüzüne baktım
Öyle susamıştım öyle acıktım
Gördüm tok kalmamı sağladı yarim

Topladık buğdayı sarı samanı
Geldi dedim asker olma zamanı
Andırdı gözleri birden ummanı
Gözlerime bakıp ağladı yarim

Karşı tepelere bir duman çöktü
Yağmur yağdı toprak ne güzel koktu
Tavandan üstüme damlalar aktı
Çıkıp akan yeri loğladı yarim

Ellerim den ellerini çekişi
Papatya kirpiği o hilal kaşı
Lale gibi boynu bükük bakışı
Yaktı bu ŞENER i dağladı yarim

not. loğ merak konusu olabilir hemen söyleyeyim bazı bölgelerde yuvak diyede bilinen taştan veya ağaç kütüğünden yapılan toprak damlı evlerde yağmur suyunu içeri sızmasını önlemek için toprağı sıkıştırmaya yarayan iki ucunda halkaları olan ve ip bağlanıp elle çekilen bir çeşit silindir


Ahmet Şener